call of duty??!! of toch niet
Hij was nog maar een paar weken co-assistent - aan het begin van zijn praktische opleiding tot arts - toen Sander de Hosson met een groep dokters aan tafel zat om een patiënt te bespreken, die er niet goed aan toe was. Tijdens dat overleg kreeg de groep de melding: de patiënt is dood.
"Ok", zei de arts en hoogleraar die de man behandelde. En dat was dat: men ging over naar de volgende patiënt.
Is dit het? vroeg De Hosson zich direct af. Achteraf zegt hij: " En wij dan, de co-assistenten en verpleegkundigen die de man hadden meegemaakt: voelden wij hier niets bij?" Met een andere assistent ging hij kijken bij de net overleden man. "Het was confronterend: het lichaam in het bed, de familie die huilt. En buiten de kamer de wereld die gewoon doorrent."
Dit was een van de eerste momenten waarop De Hosson het doorkreeg. "Als arts had ik helemaal niets over de dood geleerd." Euthanasie en de combinatie van pijnbestrijding en sedatie aan het einde, dat was nog wel aan bod gekomen. Dvpaar maanden te leven hebben, kunnen ze ov
Vooral onbekendheid
I
Hij was nog maar een paar weken co-assistent - aan het begin van zijn praktische opleiding tot arts - toen Sander de Hosson met een groep dokters aan tafel zat om een patiënt te bespreken, die er niet goed aan toe was. Tijdens dat overleg kreeg de groep de melding: de patiënt is dood.
"Ok", zei de arts en hoogleraar die de man behandelde. En dat was dat: men ging over naar de volgende patiënt.
Is dit het? vroeg De Hosson zich direct af. Achteraf zegt hij: " En wij dan, de co-assistenten en verpleegkundigen die de man hadden meegemaakt: voelden wij hier niets bij?" Met een andere assistent ging hij kijken bij de net overleden man. "Het was confronterend: het lichaam in het bed, de familie die huilt. En buiten de kamer de wereld die gewoon doorrent."
Dit was een van de eerste momenten waarop De Hosson het doorkreeg. "Als arts had ik helemaal niets over de dood geleerd." Euthanasie en de combinatie van pijnbestrijding en sedatie aan het einde, dat was nog wel aan bod gekomen. Dvpaar maanden te leven hebben, kunnen ze ov
Vooral onbekendheid
I
Hij was nog maar een paar weken co-assistent - aan het begin van zijn praktische opleiding tot arts - toen Sander de Hosson met een groep dokters aan tafel zat om een patiënt te bespreken, die er niet goed aan toe was. Tijdens dat overleg kreeg de groep de melding: de patiënt is dood.
"Ok", zei de arts en hoogleraar die de man behandelde. En dat was dat: men ging over naar de volgende patiënt.
Is dit het? vroeg De Hosson zich direct af. Achteraf zegt hij: " En wij dan, de co-assistenten en verpleegkundigen die de man hadden meegemaakt: voelden wij hier niets bij?" Met een andere assistent ging hij kijken bij de net overleden man. "Het was confronterend: het lichaam in het bed, de familie die huilt. En buiten de kamer de wereld die gewoon doorrent."
Dit was een van de eerste momenten waarop De Hosson het doorkreeg. "Als arts had ik helemaal niets over de dood geleerd." Euthanasie en de combinatie van pijnbestrijding en sedatie aan het einde, dat was nog wel aan bod gekomen. Dvpaar maanden te leven hebben, kunnen ze ov
Vooral onbekendheid
I